miastoiwieś

Nowa Wieś Królewska (woj. wielkopolskie)

Boczne wejście.

Historia kościoła pod wezwaniem św. Andrzeja Ap. w Nowej Wsi Królewskiej
Nowa Wieś Królewska wchodziła w kompleks majątków królewskich. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1288 r. W 1383 r. królowa Jadwiga oddała wieś jako zastaw Nałęczom z Nowodworu.
Pierwszy kościół parafialny wyłącznie dla Nowej Wsi Królewskiej powstał zapewne i został uposażony u schyłku XIII w. z inicjatywy królewskiej. Obecny, drewniany budynek świątyni pochodzi z XVI w. i jest najstarszym tego typu obiektem w Wielkopolsce.
Do najcenniejszych zabytków w kościele należy zaliczyć ołtarz z okresu późnego renesansu ozdobiony gotyckimi rzeźbami, zdobiony wysokiej klasy polichromiami z lat 30-40 XVI w. których autorstwo przypisuje się wielkiemu malarzowi tych czasów – mistrzowi Stanisławowi Samostrzelnikowi z Mogiły. W ołtarz wkomponowana jest rzeźba św. Anny z początków XVI w. i tryptyk z XIV w. W zwieńczeniu tryptyku znajduje się postać św. Piotra, którą w późniejszym okresie przemalowano na postać patrona kościoła – św. Andrzeja. Na bocznych ścianach tabernakulum zachowały się miniatury świętych, a na predelli dwa owale w ramkach przedstawiające Wniebowzięcie i Wniebowstąpienie.
Na belce tęczowej kościoła zwraca uwagę zespół ciekawych, późnogotyckich rzeźb, a jego wnętrze zdobi chrzcielnica z XVII w. oraz późnorenesansowa ambona z pierwszej połowy XVII w. przystrojona elementami rokokowymi z XVIII w.