Okruchy miejskiego życia, rzeczywistości odbiegającej od kolorowych plakatów.
Wieś, sielska - anielska, zapomniana - zrujnowana.

Perła Jezior (Ruciane-Nida, Rudczanny, pow. piski)

„Prześluzowawszy śluzę Guzianki, przejechawszy oba guziańskie jeziora (…) znaleźliśmy się w kurorcie Rudczany, w bardzo eleganckiej restauracji, gdzie Sancho Pansa mógł dać upust swojej namiętności do lodów, a ja przeczytać gazety. Potem kąpaliśmy się miejscowej plaży, potem ponownie jedliśmy lody, ale kiedy wieczór się zbliżał, Sancho Pansa, który jest honorowy, orzekł, że nie po to jesteśmy Liwingstonami, żeby nocować po kurhausach, i kiedy „fulary” miejscowe ściągały na Abendbrot, odcumowaliśmy „Kuwakę” i ruszyliśmy prosto w kierunku najbliższej wyspy.”

M. Wańkowicz, Na tropach Smętka, Kraków 1988, s. 98

Perła2

Perła1

Perła3

Porównać ze stanem przedwojennym można pod adresem: https://www.bildarchiv-ostpreussen.de/ hasło wyszukiwania: Rudczanny



Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.