Pierwotnie pałac ten nosił cechy stylu renesansowego. Zbudowano go w drugiej połowie XVI stulecia, a w pierwszych dekadach XVIII wieku został przekształcony w pałac barokowy. Dziś nie widać już prawie żadnych śladów świadczących o wspaniałości tej budowli. Zachowała się wprawdzie wieża, ale zniknął barokowy portal, który zachował się do lat 70. XX wieku.
Pałac ten miał zostać poddany pracom remontowym w latach 1985-1990. Plany remontowe i konserwacyjne w tym okresie obejmowały też pałace w Bagieńcu i Wilkanowie, lecz tylko jeden z nich doczekał się konserwacji. Jest to pałac w Bagieńcu, remontowany przez prywatnych właścicieli.
Według źródeł pałac ten po wojnie zachował się w 60%. W 1950 w jego wnętrzach prowadzono prace remontowe, m.in. naprawy i bielenie ścian, a w 1976 roku przeprowadzono konserwację zachowanych sgraffitów. Stanowił wtedy własność POHZ Dzierżoniowskiego Kombinatu Hodowli Zwierząt Zarodowych.
W latach 80. XX wieku był już całkowicie zrujnowany. Obecnie jest własnością Urzędu Gminy w Stoszowicach. W zabudowaniach gospodarczych mieszkają ludzie.
Częściowo zachował się mur okalający posiadłość, a także resztki parku romantycznego.
Źródła: R.A. Łuczyński, Losy rezydencji dolnośląskich w latach 1945-1991, Wrocław 2010
J. Jagiełło, Zapomniane miejsca Dolnego Śląska. Sudety Wschodnie. Przewodnik, Warszawa 2015
